To, gdzie i w jakim okresie roku możemy bezpiecznie zażywać kąpieli wodnych w upalne dni wakacji zależy, a jakże by inaczej, od organów gminy działającymi wraz z innymi organami administracji rządowej. Kwestia określania sezonu kąpielowego oraz wykazu kąpielisk, w głównej mierze wiąże się z zapewnieniem bezpieczeństwa zdrowotnego (jakości wody) w zakresie zapewniającym wyeliminowanie zagrożeń zdrowotnych w czasie kąpieli na tego typu obiektach.
W myśl ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo Wodne (Dz. U. z 2020 r. poz. 310 ze zm.) kąpieliskiem jest wyznaczony przez radę gminy wydzielony i oznakowany fragment wód powierzchniowych, wykorzystywany przez dużą liczbę osób kąpiących się, pod warunkiem że w stosunku do tego kąpieliska nie wydano stałego zakazu kąpieli; kąpieliskiem nie jest: pływalnia, basen pływacki lub uzdrowiskowy, zamknięty zbiornik wodny podlegający oczyszczaniu lub wykorzystywaniu w celach terapeutycznych, sztuczny, zamknięty zbiornik wodny, oddzielony od wód powierzchniowych i wód podziemnych (art. 16 pkt 22). Jednocześnie ustawa posługuje się także innym pojęciem, a mianowicie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, rozumianego jako wykorzystywany do kąpieli wydzielony i oznakowany fragment wód powierzchniowych niebędący kąpieliskiem (art. 16 pkt 28).
Wprowadzenie do ustawy definicji „kąpieliska” oraz „miejsca wykorzystywanego do kąpieli” miało na celu wyraźne sprecyzowanie, że tylko kąpieliska, czyli miejsca wyznaczone uchwałą rady gminy, spełniają wszystkie obowiązujące wymagania dyrektywy 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. dotyczącej zarządzania jakością wody w kąpieliskach i uchylającej dyrektywę 76/160/EWG, są pod stałym nadzorem i kąpiel w nich jest w pełni bezpieczna. Natomiast w pozostałych miejscach wykorzystywanych do kąpieli, które nie zostały wyznaczone przez radę gminy jako kąpieliska, osoby kąpią się na własne ryzyko.
Zgodnie z art. 37 ust. 1 Prawa Wodnego, rada gminy określa, w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego, corocznie do dnia 20 maja sezon kąpielowy, który obejmuje okres między 1 czerwca a 30 września. Ponadto, rada gminy określa, w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego, corocznie do dnia 20 maja wykaz kąpielisk na terenie gminy lub na polskich obszarach morskich przyległych do danej gminy (ust. 2).
Przed podjęciem powyższych uchwał musi jednak zostać przeprowadzona procedura, w której uczestniczą również organizatorzy kąpielisk, bowiem to organizator kąpieliska do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego sezon kąpielowy, w którym kąpielisko ma być otwarte, przekazuje wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta wniosek o umieszczenie w wykazie kąpielisk, wydzielonego fragmentu wód powierzchniowych, na którym planuje utworzyć kąpielisko. Ustawa określa szczegółowe wymagania samego wniosku, jak również dołączanych do niego dokumentów (art. 37 ust. 3 i 4).
Następnie, wójt, burmistrz lub prezydent miasta przygotowuje projekt uchwały, obejmujący wykaz planowanych kąpielisk, sporządzony po rozpatrzeniu wniosków organizatorów oraz wykaz wydzielonych fragmentów wód powierzchniowych, na których planuje utworzyć kąpieliska, dla których będzie organizatorem. Projekt uchwały podaje do publicznej wiadomości projekt uchwały, , w sposób zwyczajowo przyjęty, określając formę, miejsce i termin składania uwag oraz propozycji zmian do tego projektu uchwały, nie krótszy niż 21 dni od dnia podania do publicznej wiadomości. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta rozpatruje uwagi oraz propozycje, o których mowa w ust. 10, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia upływu terminu ich składania.
Dodatkowo, projekt uchwały, wraz z wnioskami i dokumentami, najpóźniej do dnia 28 lutego, przekazywany jest do zaopiniowania Wodom Polskim, właścicielowi wód oraz właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska i państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu, a w przypadku kąpieliska położonego na: terenie parku narodowego - także dyrektorowi parku narodowego, polskich obszarach morskich - także właściwemu dyrektorowi urzędu morskiego, śródlądowej drodze wodnej - także właściwemu dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej. Organy te wydają opinię w terminie 14 dni. Nietrudno zauważyć, że ustawodawca w zakresie współdziałania organów administracji publicznej posłużył się jej łagodniejszą formą, a więc niewiążącą procedurą opiniowania, zamiast uzgodnienia, czy też działania w porozumieniu.
W kontekście uregulowań uchwał podejmowanych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 Prawa Wodnego, trzeba mieć na względzie, że organ stanowiący gminy przy realizowaniu upoważnienia ustawowego jest obowiązany do działania na podstawie i w granicach prawa, a tym samym jego działanie nie może wykraczać poza zakres upoważnienia ustawowego. Dlatego też zapisy uchwał określające np. maksymalną dzienną liczbę osób korzystających z kąpieliska, nie znajdują podstawy prawnej i stanowią istotne naruszenie upoważnienia ustawowego.
Grzegorz Drozd
Zastrzeżenie:
Zagadnienie zostało przedstawione w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie powstania artykułu. Trzeba mieć na względzie, że stan prawny oraz poglądy judykatury mogą ulec zmianie.
Zdjęcie: www.pixabay.com
